Jeff Tweedy 

Jeffrey Scott Tweedy jest amerykańskim kompozytorem, muzykiem oraz poetą. Obecnie jest liderem zespołu o nazwie Wilco.
Na początku 1980 roku, Tweedy wraz z kolegą ze szkoły – Jay Farrar’em przyłączył się do country- rock’n’rollowego zespołu The Plebs, jednak jego gust muzyczny wkrótce potem zmusił jednego z braci Farrar do rezygnacji z udziału w projekcie. W 1984 The Plebs zmienili nazwę na The Primitives, a w końcu na Uncle Tupelo. Uncle Tupelo zaskarbiło sobie wystarczająco uwagi i wsparcia by uzyskać kontrakt płytowy i udać się w trasę promocyjną po Stanach Zjednoczonych. Po wydaniu czterech albumów konflikty pomiędzy Tweedy’m i Farrer’em stały się nieznośne i zespół rozpadł się w 1994 roku.
W tym samym roku Tweedy powołał do życia Wilco, w skład którego weszli: John Stirratt, Max Johnston, otaz Ken Coomer. Zespół wydał do tej pory sześć albumów, spośród których największy komercyjny sukces odniosły „Yankiee Hotel Foxtrot”, „A Ghost Is Born” oraz „Sky Blue Sky”. Zespół wydał także dwa albumy będące wynikiem współpracy z Billy Bragg’iem, oraz jeden z The Minus 5. Jeff Tweedy jest laureatem dwóch nagród Grammy, w tym za najlepszy alternatywny album dla „A Ghost Is Born”. Uczestniczył on również w licznych pobocznych projektach muzycznych, między innymi z Golden Smog, czy Loose Fur, oraz wydał tomik poezji i płytę DVD z zapisem swoich solowych wystąpień. Pierwotnie jego zainteresowania muzyczne obracały się w kręgu punk rocka i country, jednak ostatnie dokonania ujawniają większe zainteresowanie wpływami eksperymentalnych motywów na jego muzykę.
Od dzieciństwa, Tweedy’ego nawiedzały dokuczliwe migreny. Leczenie ich objawów doprowadziło muzyka do uzależnienia od leków przeciwbólowych, w 2004 roku przeszedł on jednak skuteczną kuracje odwykową. Tweedy otwarcie wypowiada się również na temat swojej klinicznej depresji i faktu że cierpi także na napady paniki.
Styl muzyczny Tweedy’ego zmieniał się na przestrzeni lat. Jego wokal bywał porównywany z Neil’em Young’iem. Pierwszy kontakt Tweedy’ego z muzyką miał miejsce za pośrednictwem odziedziczonego po rodzeństwie gramofonu, na którym ze szczególnym upodobaniem odtwarzał Biały Album Beatlesów. Wkrótce Jeff zaczął interesować się prasą muzyczną i odkrył punk rocka (wymienia tu głównie albumy takie jak „London Calling” The Cash, czy „Wild Gift” zespołu X). Mieszkańcy Belleville, w którym Tweedy dorastał, niezbyt dobrze reagowali na muzykę punkową, tak więc będąc wówczas członkiem The Primitives, Tweedy poniekąd zmuszony był do wykonywania piosenek country, znacznie przyspieszając ich tempo. Gdy powstało Uncle Tupelo zespół zaczął komponować swoje własne utwory, dla których inspiracja były między innymi Jason & The Scorchers, oraz The Minutemen. Również na pierwszym albumie Wilco odnaleźć można wiele podobieństw z czterema wydawnictwami Uncle Tupelo, jednak już na „Being There” Tweedy zaczął wprowadzać więcej eksperymentalnych elementów do swojej muzyki. Twiedzi on, że chciał przełamać tezę zamieszczone w magazynie „No Depression”, jakoby Wilco było pierwotnie zespołem country. Jedną z płyt, które na Jeff’a miały największy wpływ jest „Bad Timing” Jim’a O’Rourke, która to płyta zainspirowała materiał na „Yaniee Hotel Foxtrot” i „A Ghost Is Born”. Tweedy używa gitar typu: Gibson J-45 z 1957 roku, Fender Jazzmaster, Telecaster, oraz Gibson SG.