Może jednak nie jestem aż tak głupi. Ponowne obejrzenie tego filmu dużo daje.

no i weszłem na stronę tego filmu specjalnie, aby napisać co kolega wyżej, no i się ździwiłem, bo wchodzę, a tu już mój post napisany.../

nie umiem określić tego filmu... chyba czas na powtórkę

Gdyby Kaufman był takim geniuszem, to nie trzeba by oglądać tego filmu po dwa razy, żeby zrozumieć.
Ogólnie film jest zbyt przygnębiający, żeby mógł się mi podobać. Wydaje się bardzo dający do myślenia, ale jest to myślenie w zamkniętym kręgu, niejako egoistyczne, bo narzuca swoją wizję życia, przez co myślimy o poruszanych przezeń sprawach przez pryzmat nie życia jako takiego, ale przedstawionego w tym filmie, które jest oczywiście fikcją. Dlatego najlepszym chyba słowem jakie tu pasuje będzie: przewrotny. Jak już ktoś ma być geniuszem, to wolę ten rodzaj, który wymyśla teorię względności, komponuje Wesele Figara albo pisze Klub Pickwicka ;)

no i wszedłem na stronę tej dyskusji, aby napisać co kolega wyżej, no i się zdziwiłem, a tu już moja odpowiedź napisana.../ :)

niekoniecznie bo może kolega akurat tutaj weszł.

Po prostu wielu zapomina, że kino może byc jedną z form sztuki. Nie ma co winić, patrząc na większość tytułów w repertuarach kin. Nie do wszystkiego kupuje się napoje i popcorn i czeka "aż coś się będzie działo bo jak nie to będę się nudził, czyli słaby film."